غلامحسین خسروی سال 1283 هجری شمسی در شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان استان مرکزی متولد شد . پدرش اسداله خسروی فرزند نوروز اهل روستای مُزوَش و مادرش گوهر . فرزند اهل روستای سینقان بودند .
او در کودکی تنها سه سال داشت که پدرش اسداله را از دست می دهد و عمه اش به نام قمر خسروی که همسر حاج محمد فرزند حاج مهدی بود سرپرستی غلامحسین و برادرش را بر عهده می گیرد . غلامحسین پس از بزرگ شدن با دختر عمه اش به نام زیور خسروی فرزند حاج محمد ازدواج می نماید .
مرحوم غلامحسین خسروی
پدرِغلامحسین به نام اسداله ابن نوروز مُزوَشی از جوانمردان باغیرت ومتعصب روزگار خود بوده که زورگویی خان آن زمان را برنمی تابد و مقابل ظلم او ایستادگی می کند تا اینکه منجر درگیری گشته و نهایتا اسداله کشته می شود و پیکرش را در قبرستان قدیم خاکسپاری می کنند . دو فرزند خردسال اسداله به نام های غلامحسین و نظام خسروی از نعمت پدر محروم می شوند . نظام در روستای مُزوَش و بعد دلیجان زندگی و ست داشت .
غلامحسین به کشاورزی مبادرت می ورزید و یکی از کشاورزان موفق بود که صیفی جاتش را علاوه بر نراق تا منطقه جاسب می خریدند. در کنار کشاورزی به شکار هم می پرداخت .
شکار در کوه کارد کلنگه (احمدآباد)شهر نراق – پاییز سال 1340
از راست : حسن غفاری فرزند میرزاجواد – مرحوم رمضان عظیمی فرزند . – مرحوم غلامحسین خسروی فرزنداسدالله – مرتضی رادفر فرزند شکرالله
مشهدی غلامحسین خسروی دارای هشت فرزند بود و بیشتر عمر خود را همراه با خانواده و چند خانوار دیگر درمزرعه ی سرسبز محمدآباد در حومه نراق سپری کرد . آقا غلامحسین در میانسالی به دلایلی بینایی چشمانش را کم کم از دست داد و بعد از آن خانه نشین شد ولی با این حال بعضی اوقات درمواقع درو کردن محصولات گندم و جو کمک حال اقوام برای جمع آوری محصولات بود . بیشتر رنج و مشقت زندگی آنان را همسرش زیور خانم بر عهده داشت .
از خصوصیات اخلاقی وی مهمان نوازی بود . ایشان بیشتر اوقات را روزه بودند و نماز قضا به جا می آورد . نماز شبشان ترک نمی شد و نماز و روزه هم اگر کسی از ایشان در خواست داشت برایشان به جا می آورد . بر این اساس طبق نذر و قولی که به افراد می داد حتی تا شش ماه روزه می گرفت و اغلب روزه هایشان را بی سحر بودند و برایش تابستان یا زمستان فرقی نمی کرد .
پسر بزرگ مشهدی غلامحسین تصمیم می گیرد اسم پدر بزرگش اسداله را برای پسرش انتخاب کند تا این نام ارزشمند زنده بماند .
اتفاقا اسداله که متولد 1338 بود بزرگ و بزرگ تر می شد اکثر اقوام می گفتند جوانمردی و تعصب اسدالله مانند جدّ پدریش اسداله می باشد تا اینکه پس از سربازی و شروع جنگ تحمیلی با اینکه همسر انتخاب نموده بود راهی جبهه های حق علیه باطل شد .
اسداله خسروی پس از خلق حماسه های جاودان تاریخ 22 آذر 1360 طی عملیات طریق القدس در جبهه بستان استان خوزستان به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در بقعه شاه سلیمان(س) نراق خاکسپاری گردید .
اسداله پنجمین شهید نراق و اولین شهید پایگاه بسیج شهر نراق محسوب می گردد . مشهدی غلامحسین در هنگام شهادت نوه اش اسداله ناراحت و دلگیر بود و به دلیل نابینائی نتوانست در مراسم های شهید شرکت کند واین غم بزرگ را درسینه داشت تا اینکه چهار سال بعد دعوت حق را لبیک گفت .
مشهدی غلامحسین خسروی نهایتا در سن 81 سالگی تاریخ 26 دی 1364 بدرود حیات گفت و پیکرش با احترام در وادی السلام شهر نراق خاکسپاری گردید .
همسرش خانم زیور خسروی فرزند محمد و مادربزرگ شهید خسروی نیز تاریخ 2 اردیبهشت 1375 سر به تیره تراب گذاشت و در وادی السلام دفن شد .
شادی روح مشهدی غلامحسین خسروی و همسرش مرحومه زیور خانم و نوه شان شهید اسداله خسروی و اموات خاندان صلوات نثار می کنیم .
درباره این سایت